فاطمه شاکری؛ سیدحبیب اله میر غفوری؛ منصور شاکری
چکیده
چکیدهبخش کشاورزی به اعتبار شاخصهای مهم اقتصادی، به درستی محور توسعه کشور تلقی گردیده و از مهمترین راههای دستیابی به اهداف پیشبینی شده در سند چشم انداز میباشد. در این رهگذر مدیریت دانش و دانایی محوری، اصل کلیدی و تعیین کننده آغاز و تداوم این راه میباشد. این مقاله، ضمن بررسی فرایند مدیریت دانش تخصصی- کاربردی در بخش کشاورزی ...
بیشتر
چکیدهبخش کشاورزی به اعتبار شاخصهای مهم اقتصادی، به درستی محور توسعه کشور تلقی گردیده و از مهمترین راههای دستیابی به اهداف پیشبینی شده در سند چشم انداز میباشد. در این رهگذر مدیریت دانش و دانایی محوری، اصل کلیدی و تعیین کننده آغاز و تداوم این راه میباشد. این مقاله، ضمن بررسی فرایند مدیریت دانش تخصصی- کاربردی در بخش کشاورزی (مطالعه موردی استان یزد) به رتبهبندی مراحل و عوامل مطرح در هر یک از آنها میپردازد. دادهها، بصورت کتابخانهای، مصاحبهای و پرسشنامهای گردآوری و روایی پرسشنامه توسط اساتید، محققین و کارشناسان رشتههای مدیریت و کشاورزی مورد تایید قرار گرفت. از 196 پرسشنامه توزیع شده بین محققین، کارشناسان و مروجین کشاورزی استان یزد، 160 پرسشنامه جمعآوری گردید. پایایی پرسشنامه، بر اساس ضریب آلفای کرونباخ، برابر 86/0 بدست آمد. نتایج حاصله نشان میدهد نمره چهار مرحلهی مدیریت دانش شامل تولید و کسب دانش، ذخیره و بازیابی، انتقال و تسهیم و کاربرد دانش تخصصی– کاربردی در بخش کشاورزی بالاتر از حد متوسط است و اختلاف میان آنها با اطمینان 99 درصد معنیدار میباشد. بدون شک سهـم دانـش تخصصی- کاربـــــردی و مدیریت آن در عرصــه تولیدات کشاورزی در توفیــقات بخش کشاورزی در سالهای اخیر کم نمی باشد. نقش این فرایند به ویژه در افزایش عملکردها در واحد سطح آشکارتر میباشد. براساس رتبهبندی انجام شده با تکنیک TOPSIS ، مرحله تسهیم و انتقال در بین فرایندهای مدیریت دانش تخصصی– کاربردی حائز رتبه اول گردید. از مصادیق این نتیجه میتوان به همخوانی رشد تولید در نمونههای مورد بررسی با فعالیتهای ترویجی، ازجمله نفر روز کلاسهای آموزشی، اشاره نمود. در مجموع این بررسی دلالت بر وجود ساختار اولیه مدیریت دانش در بخش کشاورزی دارد که با تقویت و اصلاح شاخصها و استقرار کامل آن در این بخش میتوان انتظارات برنامه و سند چشمانداز بیستساله در زمینه امنیت غذایی را محقق ساخت.