حمید عزیزمحمدلو
چکیده
یکی از خصوصیات عمده بخش کشاورزی وجود ریسک به‌عنوان جزء جدایی‌ناپذیر آن است که بر تصمیمات کشاورزان در حوزه‌های مختلف ازجمله تعیین میزان تولید، به‌کارگیری نهاده‌های تولید و انتخاب فناوری اثر می‌گذارد. در این مقاله با هدف بررسی چگونگی واکنش کشاورزان در قبال ریسک ناشی از نااطمینانی تقاضا و اثرات آن بر اشتغال عوامل تولید در بخش کشاورزی، ...
بیشتر
یکی از خصوصیات عمده بخش کشاورزی وجود ریسک به‌عنوان جزء جدایی‌ناپذیر آن است که بر تصمیمات کشاورزان در حوزه‌های مختلف ازجمله تعیین میزان تولید، به‌کارگیری نهاده‌های تولید و انتخاب فناوری اثر می‌گذارد. در این مقاله با هدف بررسی چگونگی واکنش کشاورزان در قبال ریسک ناشی از نااطمینانی تقاضا و اثرات آن بر اشتغال عوامل تولید در بخش کشاورزی، ابتدا نااطمینانی تقاضا در این بخش مبتنی بر رویکردهای مورداستفاده آیزنمن و گاسال محاسبه شد و به دنبال آن با استفاده از روش همگرایی یوهانسون و با بهره‌گیری از داده‌های سری زمانی سال‌های 1353 تا 1391 نوع رفتار ریسکی بنگاه‌ها و چگونگی اثرگذاری نااطمینانی تقاضا بر شدت سرمایه‌بری و کاربری فرآیندهای تولیدی در بخش کشاورزی مورد مطالعه و آزمون قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از تخمین بردارهای همگرایی بلندمدت، استنباط می‌شود که بنگاه‌های فعال در بخش کشاورزی در قبال ریسک ناشی از نااطمینانی تقاضا واکنش منفی از خود نشان می‌دهند و به‌عبارت‌دیگر ریسک‌گریز هستند. همچنین با افزایش معیار نااطمینانی تقاضا در بخش کشاورزی، هر دو نهاده نیروی کار و سرمایه کاهش می‌یابند با این تفاوت که درصد کاهش سرمایه بیشتر از درصد کاهش نیروی کار است. دلالت ضمنی چنین نتیجه‌ای این است که با افزایش نااطمینانی تقاضا، شدت سرمایه‌بری فرایندهای تولیدی در بخش کشاورزی کاهش یافته و بنگاه‌ها به سمت استفاده از فرآیندها و تکنولوژی‌های کاربرتر تمایل پیدا می‌کنند. این امر ضرورت توجه جدی‌تر به مقوله سرمایه‌گذاری در بخش کشاورزی را آشکار می‌سازد و در این راستا توصیه می‌گردد که با توجه به تشدید فضای ریسکی و نااطمینانی در این بخش، دولت به‌منظور جلوگیری از کند شدن فرایند سرمایه‌گذاری، از مکانیسم‌های ترویجی و انگیزشی مناسب برای تقویت انگیزه کشاورزان برای افزایش سرمایه‌گذاری و تولید بهره گیرد.
حمید عزیزمحمدلو
چکیده
بازدهی نسبت به مقیاس و کشش جانشینی عوامل تولید در زمره عواملی هستند که نقش تعیین‌کننده‌ای در تقویت و یا تضعیف میزان اثرگذاری اعتبارات سرمایه‌گذاری در ایجاد اشتغال دارند. در این تحقیق با استفاده از داده های سال های 1353 تا 1391 تأثیر کشش جانشینی و بازدهی به مقیاس بر میزان اثرگذاری سرمایه‌گذاری در ایجاد اشتغال در بخش کشاورزی با استفاده ...
بیشتر
بازدهی نسبت به مقیاس و کشش جانشینی عوامل تولید در زمره عواملی هستند که نقش تعیین‌کننده‌ای در تقویت و یا تضعیف میزان اثرگذاری اعتبارات سرمایه‌گذاری در ایجاد اشتغال دارند. در این تحقیق با استفاده از داده های سال های 1353 تا 1391 تأثیر کشش جانشینی و بازدهی به مقیاس بر میزان اثرگذاری سرمایه‌گذاری در ایجاد اشتغال در بخش کشاورزی با استفاده از روش های حداقل مربعات معمولی، حداقل مربعات استوار و مدلهای خطی تعمیمیافته برآورد گشته و مورد آزمون قرار گرفته است. یافتهها مؤید تأثیر مثبت بازدهی نسبت به مقیاس و تأثیر منفی کشش جانشینی عوامل تولید بر ضریب اثرگذاری سرمایه‌گذاری بر اشتغال بخش کشاورزی است. بنابراین تخصیص اعتبارات به زیر بخش های دارای بازدهی به مقیاس بالاتر و یا اجرای برنامه های تقویت کننده بازدهی به مقیاس و بهره وری از جمله جلوگیری از خرد شدن زمین های کشاورزی و استفاده از سیستم های نوین آبیاری، در کنار اعطای تسهیلات می تواند اثربخشی ابزار تسهیلات را در ایجاد اشتغال بهبود بخشد. همچنین تخصیص بیشتر منابع سرمایه‌گذاری به زیر بخشهایی که از کشش جانشینی پایینتری برخوردارند میتواند میزان اثربخشی ابزار سرمایه‌گذاری بر ایجاد اشتغال در بخش کشاورزی را بهبود بخشد.
