مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباطات متقابل و پیوند بخش قند و شکر با دیگر بخشهای اقتصادی و تأثیر کاهش واردات این بخش بر ارزش افزوده زیربخشهای اقتصاد صورت گرفته است. برای این منظور از جدول داده- ستانده سال 1385 اقتصاد ایران، ماتریس معکوس لئونتیف و روش حذف فرضی استفاده شده است. بر اساس نتایج حاصل، صنعت قند و شکر، بیشترین ارتباطات پیشین را با بخشهای “سایر محصولات غذایی، انواع آشامیدنیها و ...”، “دامداری، مرغداری و...”، “زراعت و باغداری”، “انواع نان” و “خدمات محلهای صرف غذا و نوشیدنی” و بیشترین ارتباط پسین را با بخشهای “زراعت و باغداری”، “مواد و محصولات شیمیایی”، “سایر خدمات”، “حملونقل، انبارداری و ارتباطات” و “خدمات مالی، بیمه و بانک” برقرار کرده است. همچنین ضریب فزاینده یک واحد افزایش تقاضای نهایی برای بخش قند و شکر یا به عبارت دیگر یک واحد کاهش واردات این بخش و جبران آن از طریق تولید داخل، برای ستانده کل اقتصاد، بخش کشاورزی و ماهیگیری، بخش صنعت و معدن و بخش خدمات بهترتیب 3060/2، 6019/0، 4331/1 و 2710/0 واحد میباشد. ضرایب فزاینده ارزش افزوده بخشهای مذکور نیز بهترتیب 4308/0، 3700/0 و 1992/0 واحد است.
حیاتغیبی, فاطمه, & کرباسی, علیرضا. (1393). تأثیر کاهش واردات قند و شکر بر ارزش افزوده اقتصاد ایران (رویکرد داده- ستانده). اقتصاد و توسعه کشاورزی, 28(1), 1-11. doi: 10.22067/jead2.v1391i6.18510
MLA
فاطمه حیاتغیبی; علیرضا کرباسی. "تأثیر کاهش واردات قند و شکر بر ارزش افزوده اقتصاد ایران (رویکرد داده- ستانده)". اقتصاد و توسعه کشاورزی, 28, 1, 1393, 1-11. doi: 10.22067/jead2.v1391i6.18510
HARVARD
حیاتغیبی, فاطمه, کرباسی, علیرضا. (1393). 'تأثیر کاهش واردات قند و شکر بر ارزش افزوده اقتصاد ایران (رویکرد داده- ستانده)', اقتصاد و توسعه کشاورزی, 28(1), pp. 1-11. doi: 10.22067/jead2.v1391i6.18510
VANCOUVER
حیاتغیبی, فاطمه, کرباسی, علیرضا. تأثیر کاهش واردات قند و شکر بر ارزش افزوده اقتصاد ایران (رویکرد داده- ستانده). اقتصاد و توسعه کشاورزی, 1393; 28(1): 1-11. doi: 10.22067/jead2.v1391i6.18510
ارسال نظر در مورد این مقاله