نوع مقاله : مقالات پژوهشی
نویسندگان
1 تهران
2 دانشگاه تهران
چکیده
نظر به اینکه میزان واردات دانه های روغنی در ایران بیش از 80 درصد نیاز داخل می باشد، در این مطالعه مزیت نسبی وارداتی با بکارگیری از انواع شاخصهای تجاری از جمله شاخص مزیت نسبی آشکار شده RCA و مزیت نسبی آشکار شده متقارن RSCA برای واردات سویا در طول دوره 2008-1961 برای ایران و ده کشور عمده واردکننده دانه های روغنی مذکور محاسبه شده و نیز جایگاه رقابتی ایران در بین کشورهای عمده واردکننده این دانه ها بررسی شد. همچنین ارتباط بلندمدت میزان تولید سویا با شاخص مزیت وارداتی این محصول با استقاده از آزمون جوهانسون و الگوهای تصحیح خطای برداری (VECM) براورد شده است. نتایج هرچند بیانگر مزیت وارداتی کشور در واردات سویا بوده اما اثر شوک های ناگهانی بر میزان این شاخص، نسبت به سایر کشورها در فاصله زمان بیشتری تعدیل می شود. که این امر منجر به تمایل کمتر صادرات کشورهای بزرگ به ایران خواهد شد. از این جهت اهمیت افزایش ظرفیت های تولیدی داخلی جهت تأمین نیازهای داخلی ضروری خواهد بود. همچنین نتایج نشان داد با افزایش تولیدات داخلی در بلندمدت، میزان مزیت وارداتی ایران کاهش یافته و در نتیجه با کاهش واردات به کشور، ارز کمتری نیز از کشور خارج خواهد شد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Investigating Importance of Iran and Main Country’s market, Namely Soybean Importer Goal Countries and Soybean Production Relation with this State
نویسندگان [English]
- A. Amjadi 1
- H. Rafiee 2
- N. Moghaddas 2
1 Group Manager of support Policies, Planning Research Institute, Agricultural Economic and Rural Development, Tehran, Iran
2 Agricultural Economic, University of Tehran
چکیده [English]
According to amount of oil seeds import in Iran are more than 80% of domestic needs, in this study, import comparative advantage in soybeans using RCA and RSCA index is calculated in 1961-2008 periods for Iran and ten important importer countries. Iran’s Competition state is investigated. Also long run relation between production and import comparative advantage index is estimated using Johansen test and Vector Error Correction Model (VECM). Results show that Iran has import comparative advantage in soybean import, but shock effects on amount of this index, adjusted in more time than others. Therefore, exporter countries will have less willingness for export to Iran. In this aspect, importance of domestic production’s increase for domestic needs will be imperative. Also results showed that with increasing domestic production in long run, amount of Iran’s import comparative advantage will be decreased and therefore with decreasing import to country, less exchange will be out of our country.
کلیدواژهها [English]
- Import Advantage
- Domestic Production
- Long Run Relation
- Soybean
- Iran
ارسال نظر در مورد این مقاله