زری سرابی؛ وحیده انصاری؛ حبیب الله سلامی؛ سیدصفدر حسینی
چکیده
نرخ ارز در ایران به ویژه در سالهای اخیر با روند افزایشی چشمگیری مواجه بوده است. از آنجا که بخش کشاورزی بخشی استراتژیک بوده و تأمین کننده اصلی غذای مردم کشور است، تحلیل آثار افزایش نرخ ارز بر قیمت تمام شده زیربخشهای آن بسیار حائز اهمیت است. در این راستا، در مطالعه حاضر، اثر افزایش نرخ ارز بر قیمت تمام شده تولید محصولات پنج زیربخش ...
بیشتر
نرخ ارز در ایران به ویژه در سالهای اخیر با روند افزایشی چشمگیری مواجه بوده است. از آنجا که بخش کشاورزی بخشی استراتژیک بوده و تأمین کننده اصلی غذای مردم کشور است، تحلیل آثار افزایش نرخ ارز بر قیمت تمام شده زیربخشهای آن بسیار حائز اهمیت است. در این راستا، در مطالعه حاضر، اثر افزایش نرخ ارز بر قیمت تمام شده تولید محصولات پنج زیربخش کشاورزی محاسبه شده است. به این منظور ماتریس حسابداری اجتماعی ایران در سال 1390 تدوین شده و از الگوی قیمتی مبتنی بر این ماتریس بهره گرفته شده است. همچنین با استفاده از روش تجزیه ساختاری مسیر، عمدهترین مسیرهایی که از طریق آنها اثر افزایش نرخ ارز به زیربخشهای کشاورزی انتقال مییابد، مشخص شده است. نتایج نشان میدهد که قیمت محصولات زیر بخش دام و طیور، بیشتر از سایر زیر بخشهای کشاورزی تحت تأثیر افزایش نرخ ارز قرار میگیرد. نتایج تجزیه مسیر نیز بیانگر آن است که افزایش نرخ ارز در واردات بخش مواد و محصولات شیمیایی سهم عمدهای در انتقال اثر افزایش نرخ ارز به قیمت محصولات کشاورزی دارد. همچنین اثر افزایش نرخ ارز در بخشهای مختلف از طریق مسیرهای متفاوتی به قیمت محصولات کشاورزی منتقل میشود. لذا جهت کاهش اثر منفی شوکهای ارزی بر زیربخشهای کشاورزی، بسته به اینکه اثر از طریق چه بخشی و چه مسیری منتقل میشود، میتوان سیاستهایی نظیر اولویت در تخصیص ارز ترجیحی برای واردات محصولات بخشهای مؤثر، همچنین سیاست حمایت از نهادههای اولیه مورد استفاده در تولید محصولات کشاورزی نظیر پرداخت یارانه را پیشنهاد داد.
